Opracowanie pytań

Jeżeli ktoś ma opracowanie tych tych pytań było by miło lecz zakładam że nikt nie ma więc może razem je opracujemy gitara

1.Pojecie globalizacji.
2.Pojecia PKB, PKB PPP,DNB PNB.
3. Najwieksze gospodarki swiata wg PKB PPP (na dzien dzisiejszy).
4.Najwieksi swiatowi eksportezry i importerzy towarów ( na dzien dzisiejszy).
5. FDI
6. Pojecie regionalizacji.
7. Integracja polityczna i ekonomiczna.
8. NAFTA
9. Definicja globalizacji i jej najważniejsze cechy.
10. Regionalizm i jego związek z globalizacją.
11. Wyjaśnić pojęcia: glokalizacja, offshoring i joint venture
12. Zmieniająca się rola państwa w procesie globalizacji.
13. Geneza i przesłanki globalizacji
14. Bezpośrednie inwestycje zagraniczne - istota
15. POJĘCIA: offsourcing, venture capital, one level playing field
16. Regionalizm i regionalizacja w gospodarce międzynarodowej
17. Globalizm i jego cechy
18. Nowa rola państwa w procesie globalizacji
19. Terytorium i jego konkurencyjność.

------------------------------------------------------------
1. brak

2.
Produkt Krajowy Brutto (PKB, ang. GDP – Gross Domestic Product) – pojęcie ekonomiczne, oznaczające jeden z podstawowych mierników dochodu narodowego stosowanych w rachunkach narodowych. PKB opisuje zagregowaną wartość dóbr i usług finalnych wytworzonych na terenie danego kraju w określonej jednostce czasu (najczęściej w ciągu roku).
Kryterium geograficzne jest jedyne i rozstrzygające. Nie ma znaczenia np. pochodzenie kapitału, własność firmy itp.
Wartość wytworzonych usług i dóbr finalnych oblicza się odejmując od produkcji całkowitej wartość dóbr i usług zużytych do tej produkcji. W skali przedsiębiorstwa jest to więc wartość dodana, a PKB jest sumą wartości dodanej wytworzonej przez wszystkie podmioty gospodarujące.

PKB PPP, czyli parytet siły nabywczej (ang. purchasing-power parity, PPP). Wskaźnik ten bierze pod uwagę różnice cen produktów i usług w danych krajach, dzięki czemu określa PKB z uwzględnieniem mocy nabywczej, czym daje ogląd na odczuwalną przez dane społeczeństwo zamożność.

PNB Produkt narodowy brutto (PNB, ang. Gross National Product, GNP) - miara wartości wszystkich dóbr i usług finalnych wytworzonych przez obywateli danego państwa oraz przez osoby prawne z siedzibą na jego terenie niezależnie od tego, czy podmioty te działają w kraju, czy za granicą. Pomijane są dochody obcokrajowców w danym państwie.

Dochód Narodowy Brutto (Gross National Income)
Definicja :
Suma dochodów pierwotnych brutto wszystkich sektorów własności albo wszystkich krajowych sektorów instytucjonalnych; stanowi sumę produktu krajowego brutto i dochodów pierwotnych netto z zagranicy.

3.
PKB PPP mld USD
1 Stany Zjednoczony 13164
2 Chiny 6092
3 Japonia 4081
4 Indie 2740
5 Niemcy 2663
6 Wielka B 2003
7 Francja 1960
8 Rosja 1869
9 Włochy 1710
10 Brazylia 1694
11 Meksyk 1269
12 Hiszpania 1264
13 Kanada 1199
14 Korea Płd. 1113
15 Indonezja 770
16 Australia 736
17 Iran 694
18 Turcja 614
19 Holandia 597
20 Polska 566
Co najmniej na kilka aspektów warto zwrócić uwagę. Po pierwsze, jedynie Iran nie uczestniczy w procesach globalizacji. Po drugie, przyglądając się całości danych przedstawionych przez Bank Światowy, trzeba podkreślić bardzo silną koncentrację. Udział pierwszych “10” mocarstw sięga prawie 63% (62,76%), natomiast wspólnie z kolejną “dziesiątką” powyżej 77% (77,34%). Po trzecie, coraz to wyższe pozycje zajmują kraje określane jako wschodzące; zajmują one miejsca 2, 4, 8, 10, 11, 14, 15, 17, 18 i 20. Przyszłość wydaje się należeć do nich. Według „Economist”’a, w 2040 roku, i to bez uwzględniana siły nabywczej, największą gospodarką świata będą już Chiny, z niewielką przewagą nad Stanami Zjednoczonymi, na trzecim miejscu znajdą się Indie, z gospodarką odpowiadającą ok. 40% wartości PB Chin, na czwartym Japonia (odpowiednio 20%), i kolejno pierwszą “dziesiątkę” zapełnią jeszcze Meksyk, Rosja, Brazylia, Niemcy, Wielka Brytania i Francja. Wprawdzie nadal połowę pierwszej “dziesiątki” będą stanowić kraje Zachodu, lecz przewaga będzie już zdecydowanie należeć do krajów spoza niego. Warto podkreślić jednak, że globalizacja jedynie przyśpieszyła, a nie spowodowała ten proces głębokich przesunięć w układzie sił.

4

Załącznik nr 2.xls

5.
FDI
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ) (ang. foreign direct investment - FDI) według definicji UNCTAD, IMF i OECD są kategorią międzynarodowych inwestycji, dokonywanych przez rezydenta jednego kraju (nazywanym „inwestorem bezpośrednim” lub „firmą matką”) z zamiarem sprawowania długotrwałej kontroli w przedsiębiorstwie innego kraju (nazywanym „przedsiębiorstwem bezpośredniej inwestycji” lub „firmą-córką”). Przez „długotrwałą kontrolę” rozumie się tutaj istnieje długoterminowych relacji pomiędzy inwestorem bezpośrednim i przedsiębiorstwem bezpośredniej inwestycji oraz istotny poziom oddziaływania, który daje inwestorowi bezpośredniemu efektywny głos w zarządzaniu przedsiębiorstwem bezpośredniej inwestycji. Aby inwestycję uznać za BIZ, minimalny próg zaangażowania kapitałowego inwestora bezpośredniego w przedsiębiorstwie bezpośredniej inwestycji ustalono na poziomie 10%.

Zgodnie z powyższą definicją, komponentami BIZ są: kapitał zakładowy (equity capital), reinwestowane zyski (reinvested earnings) oraz inny kapitał (other capital). Inwestycje w kapitał zakładowy przedsiębiorstwa bezpośredniej inwestycji dokonane przez inwestora bezpośredniego związane są z zakupem akcji, majątku lub aportem rzeczowym w postaci np. maszyn i urządzeń. Reinwestowane zyski, to część lub całość zysków wypracowanych przez przedsiębiorstwo bezpośredniej inwestycji, która nie została wypłacona inwestorowi bezpośredniemu w formie dywidendy, lecz zainwestowana w przedsiębiorstwo bezpośredniej inwestycji. Inny kapitał, to pożyczki wewnątrzkorporacyjne (krótko- lub długoterminowe) pomiędzy przedsiębiorstwem bezpośredniej inwestycji a inwestorem bezpośrednim oraz transakcje związane z obsługą tego długu.

Reasumując, BIZ są to długookresowe inwestycje, podejmowane przez przedsiębiorstwo lub osobę fizyczną jednego kraju w przedsiębiorstwo innego kraju, z zamiarem sprawowania kontroli nad nim i czerpania z niego zysku. Przy czym istotą BIZ jest transfer nie tylko kapitału, ale również pracy i wiedzy (technologicznej, marketingowej i organizacyjnej.

6.

region- termin uzywany w odniesieniu do skali wewnątrzkrajowej (regiony stanowią część danego państwa) lub części jakiegoś ugrupowania międzynarodowego np. UE (euroregiony), z drugiej strony, regiony mogą być odnoszone do części świata lub do międzynarodowych ugrupowań państw sąsiadujących ze sobą. W ujęciu geograficznym- regiony geograficzno-fizyczne, w ujęciu historycznym- regiony historyczno-kulturowe, regiony ekonomiczne- wg cech gospodarki danego terenu np. regiony przemysłowe, rolnicze, turystyczne, regiony metropolitarne- duże aglomeracje miejskie, granice tych regionów są dość płynne, regiony administracyjne-jednostki podziału administracyjnego danego państwa, regiony funkcjonalne- mogą być grupy jednostek administracyjnych, status prawny może być zróżnicowany.

Regionalizacja- czynność podziału na regiony, może to być proces odgórny (np. procesy administracyjne) lub podział czegoś (np. środków finansowych, kompetencji) między regiony

Regionalizm- podejście oddolne, ten termin po raz pierwszy utworzono pod koniec XIX wieku we Francji gdzie powstała szkoła literacka, która postawiła sobie za cel ochronę języka prowansalskiego przed językiem francuskim. Tendencje oddolne stawiające sobie za cel ochrony tożsamość regionalnej, może nabrać charakteru oddolnego ruchu społecznego.

W skali międzynarodowej występują także oba te terminy- regionalizm i regionalizacja, ale mają nieco inne znaczenie i wiążą się z tzw regionalną integracją gospodarczą. Może przybierać formy:
Integracji de facto- intensyfikowanie powiązań między sąsiadującymi ze sobą państwami w regionalizacja gospodarki światowejróżnych częściach świata-
Integracji de jure- powstawanie międzynarodowych ugrupowań regionalnych, opartych na regionalizmtraktatach międzynarodowych np. UE-

Regionalizm
Zamknięty- integracja państw sąsiadujących, które odgradzają się od pozostałych państw
„Nowy regionalizm”- otwarty, nawet gdy jest oparty na umowach preferencyjnych między państwami członkowskimi.

Regionalizm - zjawisko społeczne bezpośrednio związane z pojęciem regionu. Ale jego uwarunkowania (w sensie ideowo-doktrynalnym) mają określone związki historyczne, uwypuklającej jego charakter i funkcje. Dokonując analizy najbardziej typowej definicji regionalizmu jakiej możemy spotkać e nauce Zach. E. Halizak dzieli je na 5 grup:
1) utożsamia regionalizm z rozwojem organizacji regionalnych
2) definicje traktujące regionalizm jako alternatywę wobec globalizmu
3) definicje traktujące analizowane zjawisko jako etap pośredni między państwem narodowym a organizacją czy rządem światowym
4) definicje akcentujące rolę regionalizmu jako zewnętrznego wyrazu indywidualnych dążeń państw danego regionu do współpracy w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa.
5) narzędzia polityki zagranicznej
Regionalizm może mieć charakter prawniczy gdy ma miejsce kształtowanie się norm prawno międzynarodowych o zasięgu regionalnym.
Halizak: regionalizm jako charakter form procesu społ. o charakterze dynamicznym przejawia się w wyniku działań i oddziaływań państw na podstawie ich bliskości geograficznej, podobnych ustrojów społ. polit. komplementarności gosp. I innych wspólnych cech.
Pojęcie regionalizmu może odnosić się nie tylko do zwartego lądu ale też dotyczy państw nadbrzeżnych, dookoła przestrzeni morskiej. W tym sensie mówi się o współpracy państw nadmorskich w odniesieniu do obszaru morskiego i regionu morza śródziemnego czy też obszaru Atlantyku
Regionalizm –dynamiczny proces Mn. polegający na zbliżeniu uczestników życia Mn. na pewnym obszarze bądź w związku z pewnym obszarem określanym jako region stos. Mn. Zbliżenie to przejawia się w ilościowym i jakościowym wzroście interakcji ora tworzeniu norm instytucji regionalnych.

(źródło: notatki)

7

Integracja polityczna i ekonomiczna.
Integracja jako formalny, świadomy proces, mający za cel pogłębienie wzajemnych powiązań i wymiany między grupą krajów, może przybierać oczywiście różne formy.
Ekonomiczna integracja: unie celne, porozumienia o wolnym handlu, wspólne rynki (liberalizacja wszelkiej ekonomicznej działalności, usunięcie wszelkich ograniczeń w wymianie, tworzenie wspólnych lub podzielanych norm i regulacji miast różnych praw narodowych).
Polityczna integracja – tworzenie instytucjonalnych mechanizmów i procedur podejmowania decyzji, lecz również kształtowanie wspólnych wartości i oczekiwań, pokojowe rozwiązywanie sporów i społeczno-polityczna spójność.

inne źródło:

Ekonomiczna integracja: unie celne, porozumienia o wolnym handlu, wspólne rynki (liberalizacja wszelkiej ekonomicznej działalności, usunięcie wszelkich ograniczeń w wymianie, tworzenie wspólnych lub podzielanych norm i regulacji miast różnych praw narodowych).
Powracając na twardszy grunt integracji ekonomicznej, w bardzo popularnym podręczniku Wallace’ów znajduje się następujący schemat faz integracji ekonomicznej:
Strefa wolnego handlu -żadnych widocznych ograniczeń w handlu między krajami członkowskimi
Unia celna -strefa wolnego handlu plus wspólna zewnętrzna taryfa celna
Jednolity rynek towarowy - unia celna plus swobodny przepływ dóbr (żadnych niewidzialnych ograniczeń w handlu)
Wspólny rynek -jednolity rynek towarowy plus swobodny przepływ usług, kapitału i pracy
Unia walutowa -wspólny rynek plus wspólna waluta
Unia ekonomiczna -unia walutowa plus wspólna polityka ekonomiczna.

Polityczna integracja – tworzenie instytucjonalnych mechanizmów i procedur podejmowania decyzji, lecz również kształtowanie wspólnych wartości i oczekiwań, pokojowe rozwiązywanie sporów i społeczno-polityczna spójność.

8

PÓŁNOCNOAMERYKAŃSKI UKŁAD WOLNEGO HANDLU (North American Free Trade Agreement, NAFTA), porozumienie między Kanadą, Meksykiem i USA, rozszerzenie porozumienia o wolnym handlu USA – Kanada, 1989r., działa od 1994 r.; głównymi celami: stopniowe usuwanie w ciągu 15 lat ograniczeń w handlu dobrami i usługami, w transporcie i w inwestycjach; głównym organem jest Komisja Wolnego Handlu, Free Trade Commission; dwa „poboczne porozumienia”, o gwarancjach praw pracowniczych i o ochronie środowiska naturalnego; w największej w świecie strefie wolnego handlu dynamicznie zwiększyła się wymiana dóbr i usług, a ich wartość eksportu wewnątrz Ameryki Północnej w 2003 r. stanowiła 40,5% całego eksportu (w 1993 r. 35,6%). Odpowiednie dane dla importu wynoszą jednak 24,1% i 27,5%.
Terytorium trzech krajów członkowskich wynosi 21 293 tys. km2, czyli blisko 16% powierzchni lądowej, w 2003 r. ludność 425 mln., czyli ponad 6,77% ludności świata, łączny PNB w 1997 r. wynosił blisko 12 424 mln USD, czyli prawie 35,93% produktu światowego, łączny PKB ponad 12 431 mln USD, czyli 34,09%, a uwzględniając wartość siły nabywczej, prawie 12 832 mln USD, prawie 24,76%.

(notatki)

9

DEF GLOBALIZACJI:

1. to proces poszerzania i pogłębiania współzależności między krajami i regionami w skutek rosnących przepływów międzynarodowych oraz działania korporacji transnarodowych co prowadzi do jakościowo nowych powiązań pomiędzy rynkami, gospodarkami i firmami.
2. grupa lizbońska- 1996 książka „ Granice konkurencji” stwierdza że globalizacja oznacza wielkość powiązań i sprzężeń miedzy państwami i społeczeństwami tworzącymi obecny system światowy, globalziacja to proces w którym wydarzenia, decyzje i działanie w jednej części świata mają znaczne konsekwencje dla pojedynczych ludzi i całych społeczności w odległych częściach globu.
3. Manuel Castells – globalizacja oznacza gospodarkę zdolna funkcjonować jako całość w czasie realnym i w skali planetarnej, rozwój Internetu, komputerów, telefonii komórkowej, technologii cyfrowych.
4. Zofia Dworska globalizacja to dokonujący się n świecie długofalowy proces integrowania coraz większej liczby krajowych gospodarek ponad ich granicami dzięki rozszerzaniu oraz intensyfikowaniu wzajemnych powiązań ( inwestycyjnych, produkcyjnych, handlowych, kooperacyjnych), w wyniku czego powstaje ogólnoświatowy system ekonomiczny o dużej współzależności i znaczących reperkusjach działań podejmowanych nawet w odległych krajach. Nie należy utożsamiać gospodarki światowej z globalną.

Do 2 nurtu : rewolucja polityczna i technologiczna Witold Fredman, produkt może być wytwarzany gdziekolwiek, można korzystać z zasobów jakichkolwiek, sprzedawać gdziekolwiek. Szlachetne funkcje przedsiębiorstwa sytuowane w krajach bogatych.

PODSTAWOWE CECHY PROCESU GLOBALIZACJI
1) powstawanie sieci światowej obrotu dobrami i usługami- rozszerzenie obrotów na cały świat i powszechną ich dostępność
2) intensywny rozwój międzynarodowych obrotów kapitałowych- rozszerzenie sieci działania dużych banków, intensyfikacja obrotów papierami wartościowymi , tworzenie nowych różnorodnych form kredytowych
3) rozwój sieci światowego systemu transportowego pozwalającego zwiększyć w sposób istotny masę jak i prędkość przemieszczania ładunków, zarządzanie firmą na potrzeby rynku światowego, zintegrowane systemy transportowe
4) powstanie światowego systemu informacyjnego, którego głównym gniewem jest cieć połączeń informacyjnych o zasięgu globalnym, w wyniku postępu technicznego zarówno w transporcie jak i komunikowaniu nastąpiła kompresja czasu i przestrzeni- Internet, telefonia komórkowa, telewizja cyfrowa, nadały globalizacjii charakter procesów zintegrowanych. Globalizację tworzy gospodarkę oparta na wiedzy
5) postępująca monopolizacja rozwoju- wiodąca rola jaka odgrywają w dynamice rozwoju największe metropolie, towarzyszu mu pogłębianie dysproporcji przestrzennych , metropolizacja rozwoju prowadzi do gospodarki archipelagowej.

(źródło: notatki)

10

10. pytanie to o związku regionalizmu z globalizacją, tego nie ma w notatach, alee znalazłam coś takiego:

W rozważaniach dotyczących regionalizmu nie można pominąć jego relacji do globalizmu, tym bardziej że w przeszłości występowała tendencja do przeciwstawiania tych dwóch trendów rozwojowych w stosunkach międzynarodowych.

Dająca się zauważyć w ostatnich latach wyraźna tendencja do globalizacji, zwłaszcza w sferze materialnej stosunków międzynarodowych, nie stwarza przeszkód dla stosowania rozwiązań regionalnych, gdyż dążenie do lokalizmu czy regionalizmu jest naturalną skłonnością ludzi, dającą się wyjaśnić na gruncie psychologii, socjologii czy antropologii. Z tego punktu widzenia regionalizm można traktować jako pragmatyczną regułę postępowania, co znajduje zresztą wyraz w popularnym stwierdzeniu: "Myśl globalnie, a działaj regionalnie".

Przyjęcie powyższej reguły jest bardzo użyteczne w zrozumieniu genezy i istoty współczesnego regionalizmu, nakazuje bowiem rozpatrywanie go w kontekście globalizmu. Po pierwsze, regionalizm można traktować jako antytezę globalizmu, czyli tak motywowane formy współpracy regionalnej, których celem jest niwelowanie i ograniczanie negatywnych skutków globalizacji stosunków międzynarodowych.

Znaczenie regionalizmu jako przeciwwagi rozwiązań globalnych jest podkreślane w związku z negatywnymi cechami globalizmu, takimi jak: upowszechnienie ideologii konsumeryzmu, narzucanie przez instytucje międzynarodowe tylko liberalnego modelu rozwoju oceniane tylko pod kątem zwrotu kapitału, globalizacja zagrożeń ekologicznych, utrzymywanie i powiększanie luk rozwojowych między państwami i regionami, marginalizacja państw i mniejszości w stosunkach międzynarodowych, ograniczanie swobody rządów z tytułu działalności przedsiębiorstw i instytucji międzynarodowych.

Zdaniem R. Lawrence'a istnieją wystarczająco pewne przesłanki, aby traktować regionalizm jako antidotum na oddziaływanie negatywnych aspektów globalizacji. Naturalnie, łatwiej osiągnąć porozumienie w ramach regionu, gdzie problemy są mniej złożone, a liczba uczestników ograniczona. Geograficzna i kulturowa bliskość ułatwia proces negocjacji. Tak więc regionalizacja lub "minilateralizm" służą skuteczniejszemu rozwiązywaniu problemów globalnych, dzięki zmniejszeniu liczby uczestników (bloki regionalne). Najważniejsze jest jednak to, że regionalizm może być użytecznym środkiem realizacji ładu demokratycznego w stosunkach międzynarodowych, przeciwdziałającym tendencjom do dominacji ze strony danego państwa. Na szczeblu regionalnym, znacznie łatwiej niż na szczeblu globalnym wyegzekwować wymóg bardziej sprawiedliwej alokacji korzyści płynących ze współpracy i integracji międzynarodowej.

Drugie podejście traktuje regionalizm jako środek do osiągnięcia globalizmu i pozytywne jego uzupełnienie. W związku z tym zarówno naukowcy, jak i politycy odwołują się do pozytywnych doświadczeń regionalizmu w różnych częściach świata. Wskazuje się na osiągnięcia w opracowaniu regionalnych systemów ochrony praw człowieka w Europie i na zachodniej półkuli, rozwiązanie wielu konfliktów i sporów regionalnych, ustanowienie regionalnych standardów w dziedzinie ochrony środowiska, wprowadzenie w życie w skali regionalnej wielu innowacji dotyczących współpracy i instytucjonalizacji stosunków między państwami.
albo w innych notatach:
Regionalizm i globalizacja wzajemnie się wspierają w tym sensie, że regionalizm staje się często etapem w dochodzeniu do globalizacji. Wspieranie ma miejsce wtedy, gdy procesy regionalne przyczyniają się do wzmocnienia sił konkurencji wewnątrz ugrupowania i w stosunku do krajów trzecich, regionalizm współczesny widziany jest przede wszystkim jako odpowiedź na globalizację, tak by lepiej dostosować się do niej i ograniczać negatywne skutki. Może on bowiem poprzez stymulowanie rynku i konkurencji w regionie wzmocnić siły mikroekonomiczne niezbędne do podołania wyzwaniom globalizacji. Regionalizm i globalizacja są procesami przeciwstawnymi. Lekiem na zło globalizacji jest stworzenie na poziomie regionalnym wspólnych instytucji nadzorujących banki i rynki finansowe. Regionalizacja jest etapem prowadzącym do globalizacji, formą wzmocnienia sił wewnętrznych, by podołać wyzwaniom globalnej konkurencji, a zarazem formą ochrony przed negatywnymi zjawiskami globalizacji. Niemniej ważne są funkcje integracji w zakresie obrony przed zagrożeniami globalizacji jako procesu szybko różnicującego i marginalizującego niektóre społeczeństwa. W przypadku integracji możemy liczyć na lepszą ochronę przed niestabilnością rynków finansowych i przed kryzysami walutowymi. Globalizacja w swej logice stawia na zwycięzców, a więc również na silniejsze regiony, co prowadzić musi do narastania zróżnicowań regionalnych.

11.

Glokalizacja – to efekt globalizacji wynikający z napięcia między lokalnością, a globalnością.

Globalna produkcja dóbr, usług, idei, wartości i informacji uwzględniająca lokalne uwarunkowania w stopniu, który umożliwi akceptację, przyswojenie i w końcu uznanie za swoje, wszystkich produktów finalnych trafiających do odbiorców w społeczeństwach lokalnych.

Glokalizacja jest przystosowaniem globalnych produktów i ich reklamy do wymogów (warunków) rynku lokalnego.

Początkowo termin ten odnosił się tylko do wymiaru ekonomicznego i oznaczał dostosowywanie globalnych strategii marketingowych do lokalnych warunków. Transferu tego pojęcia na grunt nauk społecznych dokonał Roland Robertson, który zdefiniował glokalizację jako adaptację globalnych działań do lokalnych warunków. Jej istota sprowadza się do twierdzenia: "myśl globalnie działaj lokalnie".

Zdaniem Arjuna Appaduraia model świata określony przez centrum i peryferie (opisywany w pracach Immanuela Wallersteina) jest niewystarczający do określenia nowej, globalnej sytuacji kultury gdyż nie uwzględnia ulokalnienia czynników przenikających z centrum.

Nowe formy kulturowe przystosowują się do "tubylczych" zwyczajów. Zachodzą złożone procesy interpretacji, translacji, mutacji i adaptacji treści globalnych a także delokalizacji.[1] Dochodzi do indygenizacji (ulokalnienia), kreolizacji (mieszania) i hybrydyzacji.

Przykładem glokalizacji może być wykorzystanie wydarzenia o zasięgu lokalnym, jakim były igrzyska olimpijskie w Barcelonie w 1992 r., do promowania interesów społeczności Katalonii.
(wiki)

Offshoring - przeniesienie wybranych procesów biznesowych przedsiębiorstwa poza granicę kraju. Dotyczy to procesów takich jak produkcja, usługi lub zamówienia. Przeniesienie może nastąpić w ramach jednego przedsiębiorstwa lub różnych przedsiębiorstw.
(wiki)
joint venture
Przedsiębiorstwo z udziałem kapitału zagranicznego (używane też ang. pojęcie joint venture, w skrócie j.v. – wspólne przedsięwzięcie) – rodzaj przedsiębiorstwa (spółki z o.o. lub akcyjnej).

Pojęcie to w Polsce odnosi się do przedsięwzięć, w których część kapitału zakładowego (założycielskiego) wniósł wspólnik, nie będący obywatelem polskim ani polską osobą prawną. Ten rodzaj firm był od chwili jego dopuszczenia do polskiej przestrzeni gospodarczej pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. i nadal jest traktowany nieco odmiennie od firm, w których kapitał jest wyłącznie krajowy. Różnice te dziś w praktyce jednak nie są znaczne, ograniczają się do nieco odmiennej sprawozdawczości gospodarczej, choć inwestycje zagraniczne na dużą skalę – rzędu kilku milionów euro i więcej – często mogą liczyć na dodatkowe ulgi i korzyści.

Celami tworzenia przedsięwzięcia typu joint venture są: poszerzenie posiadanych rynków zbytu, zapewnienie dostępu do tańszych źródeł zaopatrzenia, wspólne opracowanie i wymianę technologii, a także pokonanie barier celnych i administracyjnych utworzonych przez kraj jednego z partnerów.

(źródło wiki)

Join Ventyre (notatki)
Wspólne przedsięwzięcie j. v polega na utworzeniu nowego przedsiębiorstwa z wydzielonych środków jego założycieli. Może być ich dwóch lub wielu. Przedsiębiorstwa mogą być krajowe lub zagraniczne w przypadku gdy tworzone jest przedsiębiorstwo przez firmy z rożnych krajów w celu wejścia na rynek jednej z nich stanowi ono formę ekspansji zagr. Jest to interesujące dla małych i średnich firm . Cechy: zaangażowanie kapitałowe partnerów i ich udział w rynkach
Utworzenie odrębnego podmiotu w postaci tzw spółki córki , udział partnerów w jej zarządzaniu. Plusy: ograniczenie zaangażowania kapitałowego, redukcja ryzyka, uzyskanie efektów synergicznych ( synergia to dodatkowy efekt w wyniku współdziałania 2 lub więcej czynników, podmiotów, spadek ryzyka politycznego

12

ROLA PAŃSTWA W KONTEKŚCIE GLOBALIZACJI:

Globalizacja prowadzi do transformacji i zmiany roli państwa narodowego. W związku z zanikiem granic, państwo staje się terytorium będącym składową wykształcającej się gospodarki globalnej. Glob.prowadzi do wykształcenia się „jednego pola gry” (one level playing field), na którym obowiązują te same normy prawne, kryteria i rozwiązania instytucjonalne ale nie oznacza to zanikania wszystkich granic gosp., społ., kulturowych. Powstawanie tego pola gry sprzyjać przepływom towarów, usług, kapitału i inwestycji i w ten sposób umożliwia przedsiębiorcom wykorzystanie bez przeszkód korzyści ekonomicznych oferowanych przez zróżnicowane cechy nowych terytoriów. Warunki, w których działają przedsiębiorstwa działają, zmierzają do ujednolicenia.

Rola państwa w tej sytuacji:

1.ekonomiczna: polityka mieszana, stosowanie 2 polityk (budżetowa i monetarna).
W zakresie monetarnej ( gdy nie ma unii monetarnej):
- zapenienie stabilności pieniądza i tłumienie inflacji (to czynnki warunkujące napływ inwestorów)
Polityka budżetowa:
- ulegają zmniejszeniu budżety państw na skutek prywatyzacji, zmniejszenia obciążeń podatkowych. Glob.osłabia efekty tej polityki m.in.ograniczenie przez tą politykę subwencyjna ?

Na znaczeniu przybiera polityka strukturalna (działania zmierzające do zwiększenia atrakcyjności inwestycyjnej kraju i regionu. Mogą one iść w kilku kierunkach np. ulepszenie infrastruktury ciężkiej i lekkiej. Ma to działać na szybkość zwiekszania się przemieszczania i zmniejszania jego kosztów.
Liberalizacja polityki handlowej w celu ułatwienia przepływu dóbr i usług szczególnie między filiami i partnerami korporacji transnarod. Jeśli korporacja lokalizuje zakłady za granicą konieczne jest zmniejszenie zapasow
Nowa polityka społeczna, a w jej ramach polityka zatrudnienia ( jak najwięcej pracy dla obywateli kraju)

Flexsecurity- połączenie elatyczności z pewnością elastyczności zatrudnienia co ma służyć mobilności pracowników i zwiększenia ich zatrudnialności. Zwiekszenie dostępu do edukacji i podnoszenia kwalifikacji.

Traci na znaczeniu polityka przemysłowa pierwotnie rozumiana jako wspieranie różnych branży, pożniej ukierunkowania na utworzenie korzystnych warunków do rozwoju przedsiębiorstw a także polityka promowania i budowania atrakcyjności inwestycyjnej. Stymulowanie rozwoju atrakcyjnych terytoriów. Wspieranie działalności badawczej i rozwoju szkolnictwa wyższego.

13

Podstawowe wymiary:
A) ekonomiczny obejmuje wymianę międzynarodową, handel zagraniczny, kooperację, przemysł, transfer kapitału, techniki oraz migrację siły roboczej ( ochrona własnego rynku pracy)
B) kulturowy –kultura masowa, współpraca kulturalna, naukowa i sportowa, ruch turystyczny czy też działanie organizacji humanitarnych ( pozytywne i negatywne zjawiska)
C) polityczny – rożne ruchy pozarządowe, organizacje działające w skali globalnej (postęp globalny w zakresie praw człowieka i politycznego ujednolicania świata- postęp w zakresie demokratyzacji )

GENEZA PROCESU GLOBALIZACJI
2 nurty różniące się w istotny sposób:
I – fazy początków procesu upatrujemy w zamierzchłej przeszłości, a często wskazuje się handel Cesarstwa Rzymskiego , szlaki bursztynowe, kadzidła, jako genezę procesu globalizacji przytacza się epokę wielkich odkryć geograficznych, został wtedy uruchomiony proces w którym mimo okresowych spowolnień nie zatrzymał się i trwa do dziś. Wyodrębnia się 2 etapy globalizacji nowoczesnej z których pierwszy przypada na przełom XIX/ XXwieku, 1870- 1914 etap który został zahamowany przez II wojnę światową, jako drugi etap wymienia się globalizację współczesną której przyśpieszenie przypada na koniec XX stulecia. Koniec wieku XIX to okres powstania wielkich grup przemysłowych i proces ich ekspansji, uchwycenie ciągłości zjawiska oraz określenie ich korzeni.

II- nowy proces o szczególnym charakterze przypadający na lata 80-te, 90 te XX wieku, stanowi nową jakość w rozwoju ludzkości oraz gospodarki, odmienny punkt widzenia wskazuje że o procesie globalizacji zadecydowały dwa zdarzenia: przyśpieszeni postępu technicznego i upadek systemu komunistycznego. Dlatego mówi się, że globalizacja to nowy proces który umożliwiły te dwa zdarzenia, postęp techniczny i nowe techniki informacyjno komunikacyjne NTIK dzięki którym doszło do kompresji czasu, umożliwiono przekazywanie inf. Upadek ZSRR sprawił że proces globalizacji mógł objąć całą planetę.

2 nurty należy odróżnić od pojęć: INTERNACJONALIZM I GLOBALIZACJA . Ponieważ te dwa terminy odnoszą się do 2 innych zjawisk i reprezentują 2 logiki. Pierwszy termin kładzie nacisk na przestrzeń międzynarodową, czyli międzyrządową, natomiast w drugim przypadku nacisk zostaje położony na przestrzeń globalna transnarodową. Dlatego w 1 przypadku obecna globalizacja stanowi zaawansowaną formę internacjonalizacji gospodarki, dla której punktem odniesienia jest państwo narodowe, a w 2 podejściu kładzie nacisk na znaczenie strategii aktorów niepaństwowych, czyli np przedsiębiorstw.

14

BIZ
Mogą mieć rożne fory, należy odróżnić je od tzw inwestycji portfelowych polegających na zakupie mniejszościowych pakietów akcji, cecha to brak długotrwałego zaangażowania mają chrakte spekulacyjny, destabilizacja w kraju gdzie napływają

Formy;
Greenfield- podejmowane przez firmy które finansują utworzenie w kraju docelowym zupełnie nowej jednostki poprzez budowę obiektów instalowanie uządzeń i uruchamanie działalności gospodarczej
Przejęcia- polegają na zakupie przez inwestora zagranicznego istniejącego przedsiębiorstwa w kraju docelowym np. nabycie kontrolnego paieku akcji,szczególną odmianę stanowią braunfield polegają na nabyciu istniejącej firmy a następnie jej przekształceniu w nową jednostępoprzez wymianę urządzeń wymianę technologii, zasobów ludzkich.

Preferowane gdy:
Greenfield- proces produkcji jest pracochłonny lub gdy produkty firmy macierzystej są szeroko znane w kraju dcelowym, lub gdy inne formy poodowałyby problemy. Najbardziej rentowne i zyskowne.
Przejęcia gdy przedsiębiorstwo przejmowane należy do branży kapitałochłonnej gdy lokalny producent którego się przejmuje na duży udział w rynku lub marka jest dobrze rozpoznawalna lub ceniona. Mają zrożniocowanę efektywność.

Jakimi motywam kierują się korporacji Mn w podejmowaniu decyzji lokowanie BIZ za granicą:

1) poszukiwanie zasobów- naturalnych, pracy ludzkiej, siły roboczej, dostęp do unikatowych kompetencji.
2) Poszukiwanie rynków- zdobywanie nowych rynków zbytów,istotne przy wchodzeniu na rynek międzynarodowych ugrupowań regionalnych
3) Dostęp do strategicznych aktywów- dotyczy fuzji i przejęć w przypadku znanych marek przejmowanie dużych firm, tego typu fuzje w krajach Triady- najbardziej rozwiniętych

Główne strategie konkurencji:
Motywy podejmowania:
1) nastawiona na przywództwo kosztowe-koszty na poziomie niższym niż u konkurentów, przedsiębiorstwo może osiągać przewagę z dostawcami jak i odbiorcami np. Ikea
2) nastawiona na zróżnicowanie produkcji – przywództwo jakościowe- chodzi o wytwarzanie produktów o wyjątkowych unikatowych cenach niepowtarzalność produkcji- nei są nabywane przez masowego konsumenta, ważna rolę odgrywa tu reklama , chęć osiągnięcia lojalności nabywców
3) koncentracji na tzw niszach rykowych na wąskim segmencie rynku wycku asortymentu produkcji, na określonycm rynku geograficznym

Przestrzenie terytorialne implikacje globalizacji i strategie lokalizacyjne KTN
- dązenei do uzyskania przewagi konkurencyjneh
- pojęcie konkurencyjności zostało rozszerzone także na państwa i regiony
- rozwój gospodarczo społeczny danego regionu
- OECD definiuje konkurencyjność państw i reionó jako zdolność gospodarek narodowych- względnie regionalnych do wytwarzania produktów i usług znajdujących nabywców na rynku krajow i międzynarodowym

od pojęcia konkurencyjności należy odożnić atrakcyjność terytoriów – atrakcyjność lokalizacyjną – odgrywa ona podstawową rolę w podejmowaniu decyzji lokalizacyjnych inwestorów.
Decyduje o niej cały zespól czynników jak np. stabilność polityczna i społeczna, sprawne i moce instytucje państwowe oraz jednoznaczne przepisy prawne, infrastruktura podstawowa, koszty siły roboczej są istotne ulgi przyznawane inwestorom np. w specjalnych strefach ekonomicznych, innowacyjność lokalnego środowiska i jego zdolność generowania i kserowani innowacji. W tym celu tworzone są specjalne rozwiązani mogące sprzyjać inwestorom- parki technologiczne.

15

Venture capital- fundusze wysokiego ryzyka. Są to kapitały połączone z różnych źródeł prywatnych, których celem jest finansowanie innowacji. Innowacje wiążą się z dużym ryzykiem. Lecz te fundusze nastawione są na zysk
Do rozwoju krzemowej doliny- pentagon oraz NASA duże pieniądze tam kierowali oprócz środków państwowych. Venture capital w USA wywodzi się z podchodzenia do ryzyka jako przygody.

one level playing field
Glob.prowadzi do wykształcenia się „jednego pola gry” (one level playing field), na którym obowiązują te same normy prawne, kryteria i rozwiązania instytucjonalne ale nie oznacza to zanikania wszystkich granic gosp., społ., kulturowych. Powstawanie tego pola gry sprzyjać przepływom towarów, usług, kapitału i inwestycji i w ten sposób umożliwia przedsiębiorcom wykorzystanie bez przeszkód korzyści ekonomicznych oferowanych przez zróżnicowane cechy nowych terytoriów. Warunki, w których działają przedsiębiorstwa działają, zmierzają do ujednolicenia.

OUTSOURCING- rezygnuje z wykonywania pewnych funkcji bo inne przedsiębiorstwa mogą je wykonac lepiej i taniej. Teraz jest tendencja to wystepowania równoczesnego outsourcingi i outshoringu. (Sourcing = źródło zaopatrzenia; Outsourcing= eksternalizacja + przenoszenie za granice).
Obecnie wielkie korporacje trans.koncentruja się wyłącznie na kilku zasadniczych kompetencjach a pozostale ekternalizuja.
W przemysle elektr.- tutaj sa 3 nowe rodzaje dostawcowo kontraktowych:
1. OEM- Original Equipement Manufacturers
2. ODM- Original Design Manufacturer
3. Światowi dostawcy
Ad.1 to firmy, ktore wytwarzaja produkty na zamowienie znanych marek. Same nie dysponuja swoja marka ani nie maja swoich wzorow
Ad.2. produkuja modele. Opracowuja koncepcje na zamowienie znanych marek.
Ad.3. grupa bardzo wyspecjalizowanych producentow kontraktowych, którzy koncentruja się tylko na produkcji i których zakłady sa na calym swiecie. Np. Flextronics- w 2000r 14,5 mld USD to obroty.- najwięksi ich odbiorcy to sony Ericsson i Simens.

16

Regionalizm jako proces – w postaci sojuszy i związków, alianse państw położonych blisko geograficznie. Regionalizm prowadzi do integracji. Regionalizm to antyteza autarkii i globalizmu, to faza pośrednia. To proces suwerenny – nikt nic nie narzuca.
REGION = STAN
Podstawą współpracy są wspólne interesy państw, wynikające z bliskiego sąsiedztwa, podobieństwo polityczne, ustrojowe społeczne, zbliżony rozwój gospodarczy.
Inne wspólne cechy:
- tradycje historyczne
-język (Europa 3 grupy językowe: słowiańska, germańska, romańska)
-religia (Europa – 3 religie)
Rozwój Reg. ma kilka etapów, to jak tworzy się region zależy od:
1)
- świadomość regionalna elit, warstw społecznych
-stopień zwartości etnicznej, rasowej, religijnej, językowej, kulturowej, poczucia wspólnoty, losów historycznych
Np. okcydentaliści – zapadnicy – myślą że Rosja jest Europą (???)
Hybryda – Euroazja - koncepcja
2) Pojawienie się wspólnoty potrzeb i interesu społeczeństw np. co zrobić z Niemcami po II WŚ czy z zagrożeniem ze strony armii czerwonej
3) ilościowy i jakościowy wzrost współzależności (początkowo instytucjonalna)
- wspólne potrzeby
- dyplomacja
4) instytucjonalizacja
- gospodarcza
-polityczna (Haas)integracja polit to proces w wyniku którego uczestnicy życia politycznego w danych państwach decydują się na przenoszenie swojej lojalności, oczekiwań i aktywności politycznej do nowego i większego centrum którego instytucje nabierają zwierzchnej jurysdykcji nad krajem
W nowym centrum polit. są 3 kompromisy:
- wspólne interesy i najmniejszy mianownik ??
- eliminacja różnic między stronami
- formalne porozumienie prawno-międzynarodowe
4 metody dochodzenia do integracji gospodarczej aspekcie celu integracji:
1) podejście pluralistyczne (konfederalne) efektem: wspólnota państw – konfederacja, państwa mają zachowaną autonomie, najniższy poziom instytucjonalny, wspólnota suwerennych państw, Konfederacja Helwecka (szwajcaria) np. Wspólnota Niepodległych Państw
2) metoda funkcjonalna: nacisk na integracje w sferach nie politycznych, tak powstała UE (metoda małych kroków)
3) metoda neofunkcjonalna, tworzenie wspólnych instytucji które przejmowały by stopniowo kompetencje państw (obecna UE) które działają na rzecz nowej wspólnoty, przykładem: Komisja Europejska (inicjatywa legislacyjna) Trybunał Sprawiedliwości i Parlament Europejski
4)metoda federalna – celem utworzenie nowego państwa federalnego
Elementy stałe w federacji:
- polityka obronna
- polityka walutowa
- polityka zagraniczna
-konstytucja

17

DEF GLOBALIZACJI:

1. to proces poszerzania i pogłębiania współzależności między krajami i regionami w skutek rosnących przepływów międzynarodowych oraz działania korporacji transnarodowych co prowadzi do jakościowo nowych powiązań pomiędzy rynkami, gospodarkami i firmami.
2. grupa lizbońska- 1996 książka „ Granice konkurencji” stwierdza że globalizacja oznacza wielkość powiązań i sprzężeń miedzy państwami i społeczeństwami tworzącymi obecny system światowy, globalziacja to proces w którym wydarzenia, decyzje i działanie w jednej części świata mają znaczne konsekwencje dla pojedynczych ludzi i całych społeczności w odległych częściach globu.
3. Manuel Castells – globalizacja oznacza gospodarkę zdolna funkcjonować jako całość w czasie realnym i w skali planetarnej, rozwój Internetu, komputerów, telefonii komórkowej, technologii cyfrowych.
4. Zofia Dworska globalizacja to dokonujący się n świecie długofalowy proces integrowania coraz większej liczby krajowych gospodarek ponad ich granicami dzięki rozszerzaniu oraz intensyfikowaniu wzajemnych powiązań ( inwestycyjnych, produkcyjnych, handlowych, kooperacyjnych), w wyniku czego powstaje ogólnoświatowy system ekonomiczny o dużej współzależności i znaczących reperkusjach działań podejmowanych nawet w odległych krajach. Nie należy utożsamiać gospodarki światowej z globalną.

Do 2 nurtu : rewolucja polityczna i technologiczna Witold Fredman, produkt może być wytwarzany gdziekolwiek, można korzystać z zasobów jakichkolwiek, sprzedawać gdziekolwiek. Szlachetne funkcje przedsiębiorstwa sytuowane w krajach bogatych.

PODSTAWOWE CECHY PROCESU GLOBALIZACJI
1) powstawanie sieci światowej obrotu dobrami i usługami- rozszerzenie obrotów na cały świat i powszechną ich dostępność
2) intensywny rozwój międzynarodowych obrotów kapitałowych- rozszerzenie sieci działania dużych banków, intensyfikacja obrotów papierami wartościowymi , tworzenie nowych różnorodnych form kredytowych
3) rozwój sieci światowego systemu transportowego pozwalającego zwiększyć w sposób istotny masę jak i prędkość przemieszczania ładunków, zarządzanie firmą na potrzeby rynku światowego, zintegrowane systemy transportowe
4) powstanie światowego systemu informacyjnego, którego głównym gniewem jest cieć połączeń informacyjnych o zasięgu globalnym, w wyniku postępu technicznego zarówno w transporcie jak i komunikowaniu nastąpiła kompresja czasu i przestrzeni- Internet, telefonia komórkowa, telewizja cyfrowa, nadały globalizacjii charakter procesów zintegrowanych. Globalizację tworzy gospodarkę oparta na wiedzy
5) postępująca monopolizacja rozwoju- wiodąca rola jaka odgrywają w dynamice rozwoju największe metropolie, towarzyszu mu pogłębianie dysproporcji przestrzennych , metropolizacja rozwoju prowadzi do gospodarki archipelagowej.

18

ROLA PAŃSTWA W KONTEKŚCIE GLOBALIZACJI:

Globalizacja prowadzi do transformacji i zmiany roli państwa narodowego. W związku z zanikiem granic, państwo staje się terytorium będącym składową wykształcającej się gospodarki globalnej. Glob.prowadzi do wykształcenia się „jednego pola gry” (one level playing field), na którym obowiązują te same normy prawne, kryteria i rozwiązania instytucjonalne ale nie oznacza to zanikania wszystkich granic gosp., społ., kulturowych. Powstawanie tego pola gry sprzyjać przepływom towarów, usług, kapitału i inwestycji i w ten sposób umożliwia przedsiębiorcom wykorzystanie bez przeszkód korzyści ekonomicznych oferowanych przez zróżnicowane cechy nowych terytoriów. Warunki, w których działają przedsiębiorstwa działają, zmierzają do ujednolicenia.

Rola państwa w tej sytuacji:

1.ekonomiczna: polityka mieszana, stosowanie 2 polityk (budżetowa i monetarna).
W zakresie monetarnej ( gdy nie ma unii monetarnej):
- zapenienie stabilności pieniądza i tłumienie inflacji (to czynnki warunkujące napływ inwestorów)
Polityka budżetowa:
- ulegają zmniejszeniu budżety państw na skutek prywatyzacji, zmniejszenia obciążeń podatkowych. Glob.osłabia efekty tej polityki m.in.ograniczenie przez tą politykę subwencyjna ?

Na znaczeniu przybiera polityka strukturalna (działania zmierzające do zwiększenia atrakcyjności inwestycyjnej kraju i regionu. Mogą one iść w kilku kierunkach np. ulepszenie infrastruktury ciężkiej i lekkiej. Ma to działać na szybkość zwiekszania się przemieszczania i zmniejszania jego kosztów.
Liberalizacja polityki handlowej w celu ułatwienia przepływu dóbr i usług szczególnie między filiami i partnerami korporacji transnarod. Jeśli korporacja lokalizuje zakłady za granicą konieczne jest zmniejszenie zapasow
Nowa polityka społeczna, a w jej ramach polityka zatrudnienia ( jak najwięcej pracy dla obywateli kraju)

Flexsecurity- połączenie elatyczności z pewnością elastyczności zatrudnienia co ma służyć mobilności pracowników i zwiększenia ich zatrudnialności. Zwiekszenie dostępu do edukacji i podnoszenia kwalifikacji.

Traci na znaczeniu polityka przemysłowa pierwotnie rozumiana jako wspieranie różnych branży, pożniej ukierunkowania na utworzenie korzystnych warunków do rozwoju przedsiębiorstw a także polityka promowania i budowania atrakcyjności inwestycyjnej. Stymulowanie rozwoju atrakcyjnych terytoriów. Wspieranie działalności badawczej i rozwoju szkolnictwa wyższego.

19

Pod pojęciem TERYTORIUM rozumie się obszar, zamieszkiwany przez określoną społeczność oraz z podmiotami gospodarczymi i instytucjami funkcjonującymi w łonie tej społeczności oraz siecią wzajemnych relacji pomiędzy nimi. To coś więcej niż przestrzeń, to środowisko gdzie funkcjonują podmioty, firmy, ludzie.
W latach 80??? stwierdzono, ze terytorium stanowi źródło innowacji w odróżnieniu od wczesniej dominującego poglądu, że innowacje są efektem działania poszczególnych osób (innowatorów) Np. Jura szwajcarska jest regionem produkcji zegarmistrzowskiej. Istnieją różnice miedzy dzisiejszym pojmowaniem a wcześniejszym.

Parki technologiczne to nie to samo co klastry:

Park tech.: nastawione są na kreowanie innowacji związku z tym niezbędnym warunkiem dla realizacji tego celu jest istnienie wysokiego potencjału technologicznego (laboratoriów, osrodków badawczych), przemysłów hi-tech, renomowanych szkół wyższych oraz doskonale rozwiniętej infastruktury ciężkiej i miękkiej.
Klastry: mogą powstawać w tradycyjnych rodzajach produkcji na bazie lokalnych kompetencji. Klaster to lokalizacja określonego rodzaju produkcji na obszarze, w którym przedsiębiorstwa współpracują ze sobą i realizują określone funkcje procesu produkcyjnego. Klastry mogą mieć zasięg ponadregionalny i regionalny. Warunkiem niezbędnym ich sukcesu jest istnienie tzw. kapitału relakcyjnego, czyli sieci współpracy i powiązań między uczestnikami życia społ.-gospodarczego na danym terenie.
Na obszarze klastra oprócz firm działających w danej branży winna istnieć także współpraca układów terytorialnych, sektora bankowego i szeroko rozumianego biznesu.

Globalizacja waloryzuje skalę lokalną i wymiar terytorialny rozwoju. Nadaje wartość kompetentom, które na danym terytorium się rozwijają.
(Glokalizacja, Skala lokalna)
Błękitny banan w Europie- największe nasilenie produkcji hi-tech i ludności oraz tworzenie parków tech. (od Pd-wch Anglia- Londyn do PN-włoch)

Szary banan- obszar od polnocnych Niemiec- ciagnie się do Węgry
Europentagon- Londyn, Paryż, Monachium
Złoty trójkąt- obszar Beneluksu, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, wytwarza 50% PKB w UE
Venture capital- fundusze wysokiego ryzyka. Są to kapitały połączone z różnych źródeł prywatnych, których celem jest finansowanie innowacji. Innowacje wiążą się z dużym ryzykiem. Lecz te fundusze nastawione są na zysk
Do rozwoju krzemowej doliny- pentagon oraz NASA duże pieniądze tam kierowali oprócz środków państwowych. Venture capital w USA wywodzi się z podchodzenia do ryzyka jako przygody.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Wakabajash dnia Nie 16:27, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 27 razy

10. pytanie to o związku regionalizmu z globalizacją, tego nie ma w notatach, alee znalazłam coś takiego:

W rozważaniach dotyczących regionalizmu nie można pominąć jego relacji do globalizmu, tym bardziej że w przeszłości występowała tendencja do przeciwstawiania tych dwóch trendów rozwojowych w stosunkach międzynarodowych.

Dająca się zauważyć w ostatnich latach wyraźna tendencja do globalizacji, zwłaszcza w sferze materialnej stosunków międzynarodowych, nie stwarza przeszkód dla stosowania rozwiązań regionalnych, gdyż dążenie do lokalizmu czy regionalizmu jest naturalną skłonnością ludzi, dającą się wyjaśnić na gruncie psychologii, socjologii czy antropologii. Z tego punktu widzenia regionalizm można traktować jako pragmatyczną regułę postępowania, co znajduje zresztą wyraz w popularnym stwierdzeniu: "Myśl globalnie, a działaj regionalnie".

Przyjęcie powyższej reguły jest bardzo użyteczne w zrozumieniu genezy i istoty współczesnego regionalizmu, nakazuje bowiem rozpatrywanie go w kontekście globalizmu. Po pierwsze, regionalizm można traktować jako antytezę globalizmu, czyli tak motywowane formy współpracy regionalnej, których celem jest niwelowanie i ograniczanie negatywnych skutków globalizacji stosunków międzynarodowych.

Znaczenie regionalizmu jako przeciwwagi rozwiązań globalnych jest podkreślane w związku z negatywnymi cechami globalizmu, takimi jak: upowszechnienie ideologii konsumeryzmu, narzucanie przez instytucje międzynarodowe tylko liberalnego modelu rozwoju oceniane tylko pod kątem zwrotu kapitału, globalizacja zagrożeń ekologicznych, utrzymywanie i powiększanie luk rozwojowych między państwami i regionami, marginalizacja państw i mniejszości w stosunkach międzynarodowych, ograniczanie swobody rządów z tytułu działalności przedsiębiorstw i instytucji międzynarodowych.

Zdaniem R. Lawrence'a istnieją wystarczająco pewne przesłanki, aby traktować regionalizm jako antidotum na oddziaływanie negatywnych aspektów globalizacji. Naturalnie, łatwiej osiągnąć porozumienie w ramach regionu, gdzie problemy są mniej złożone, a liczba uczestników ograniczona. Geograficzna i kulturowa bliskość ułatwia proces negocjacji. Tak więc regionalizacja lub "minilateralizm" służą skuteczniejszemu rozwiązywaniu problemów globalnych, dzięki zmniejszeniu liczby uczestników (bloki regionalne). Najważniejsze jest jednak to, że regionalizm może być użytecznym środkiem realizacji ładu demokratycznego w stosunkach międzynarodowych, przeciwdziałającym tendencjom do dominacji ze strony danego państwa. Na szczeblu regionalnym, znacznie łatwiej niż na szczeblu globalnym wyegzekwować wymóg bardziej sprawiedliwej alokacji korzyści płynących ze współpracy i integracji międzynarodowej.

Drugie podejście traktuje regionalizm jako środek do osiągnięcia globalizmu i pozytywne jego uzupełnienie. W związku z tym zarówno naukowcy, jak i politycy odwołują się do pozytywnych doświadczeń regionalizmu w różnych częściach świata. Wskazuje się na osiągnięcia w opracowaniu regionalnych systemów ochrony praw człowieka w Europie i na zachodniej półkuli, rozwiązanie wielu konfliktów i sporów regionalnych, ustanowienie regionalnych standardów w dziedzinie ochrony środowiska, wprowadzenie w życie w skali regionalnej wielu innowacji dotyczących współpracy i instytucjonalizacji stosunków między państwami.
albo w innych notatach:
Regionalizm i globalizacja wzajemnie się wspierają w tym sensie, że regionalizm staje się często etapem w dochodzeniu do globalizacji. Wspieranie ma miejsce wtedy, gdy procesy regionalne przyczyniają się do wzmocnienia sił konkurencji wewnątrz ugrupowania i w stosunku do krajów trzecich, regionalizm współczesny widziany jest przede wszystkim jako odpowiedź na globalizację, tak by lepiej dostosować się do niej i ograniczać negatywne skutki. Może on bowiem poprzez stymulowanie rynku i konkurencji w regionie wzmocnić siły mikroekonomiczne niezbędne do podołania wyzwaniom globalizacji. Regionalizm i globalizacja są procesami przeciwstawnymi. Lekiem na zło globalizacji jest stworzenie na poziomie regionalnym wspólnych instytucji nadzorujących banki i rynki finansowe. Regionalizacja jest etapem prowadzącym do globalizacji, formą wzmocnienia sił wewnętrznych, by podołać wyzwaniom globalnej konkurencji, a zarazem formą ochrony przed negatywnymi zjawiskami globalizacji. Niemniej ważne są funkcje integracji w zakresie obrony przed zagrożeniami globalizacji jako procesu szybko różnicującego i marginalizującego niektóre społeczeństwa. W przypadku integracji możemy liczyć na lepszą ochronę przed niestabilnością rynków finansowych i przed kryzysami walutowymi. Globalizacja w swej logice stawia na zwycięzców, a więc również na silniejsze regiony, co prowadzić musi do narastania zróżnicowań regionalnych.

7. Integracja polityczna i ekonomiczna.
Integracja jako formalny, świadomy proces, mający za cel pogłębienie wzajemnych powiązań i wymiany między grupą krajów, może przybierać oczywiście różne formy.
Ekonomiczna integracja: unie celne, porozumienia o wolnym handlu, wspólne rynki (liberalizacja wszelkiej ekonomicznej działalności, usunięcie wszelkich ograniczeń w wymianie, tworzenie wspólnych lub podzielanych norm i regulacji miast różnych praw narodowych).
Polityczna integracja – tworzenie instytucjonalnych mechanizmów i procedur podejmowania decyzji, lecz również kształtowanie wspólnych wartości i oczekiwań, pokojowe rozwiązywanie sporów i społeczno-polityczna spójność.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez kaRolka dnia Nie 14:47, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

nie jestem pewny co do 14 czy to o to chodzi i defnijcja offsourcing nie widze w notatkach.

18 pytanie jakby ktoś miał ogarnięte jeszcze !

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Wakabajash dnia Nie 16:00, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 2 razy

ja bym do 18. dała to co jest w 12.
tam ma byc outsourcin i inne pojęcie offshoring

Post został pochwalony 0 razy

no ale jaki inne pojecie?

Post został pochwalony 0 razy

def outsourcingu jest w notatkach
"OUTSOURCING- rezygnuje z wykonywania pewnych funkcji bo inne przedsiębiorstwa mogą je wykonac lepiej i taniej. Teraz jest tendencja to wystepowania równoczesnego outsourcingi i outshoringu. (Sourcing = źródło zaopatrzenia; Outsourcing= eksternalizacja + przenoszenie za granice).
Obecnie wielkie korporacje trans.koncentruja się wyłącznie na kilku zasadniczych kompetencjach a pozostale ekternalizuja.
W przemysle elektr.- tutaj sa 3 nowe rodzaje dostawcowo kontraktowych:
1. OEM- Original Equipement Manufacturers
2. ODM- --//----- Design -----//----------
3. Światowi dostawcy
Ad.1 to firmy, ktore wytwarzaja produkty na zamowienie znanych marek. Same nie dysponuja swoja marka ani nie maja swoich wzorow
Ad.2. produkuja modele. Opracowuja koncepcje na zamowienie znanych marek.
Ad.3. grupa bardzo wyspecjalizowanych producentow kontraktowych, którzy koncentruja się tylko na produkcji i których zakłady sa na calym swiecie. Np. Flextronics- w 2000r 14,5 mld USD to obroty.- najwięksi ich odbiorcy to sony Ericsson i Simens. "

Post został pochwalony 0 razy

chodzi mi o to, że tam nie ma być offsourcing tylko offshoring Wink

dowiedziałam sie własnie, że pytania od 9 do końca, to są pytania z globalizmu ale nie od Zyblikiewicza, tylko od jakiejś babki, która tego uczyła też Smile

ale nauczyć się można:)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez kaRolka dnia Nie 16:34, 20 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz

Pytania od 9 faktycznie są od innego wykładowcy a i te materiały które zaczynają się od "Literatura", z których opracowywaliście te pytania też nie są od Zyblikiewicza. Więc nie widzę dla nich sensu.

Post został pochwalony 0 razy

to w pore

Post został pochwalony 0 razy

no ja tam niewiem, ale wydaje mi sie, że przecież ta kobieta, która uczyła tego przedmiotu też, nie mówiła raczej jakiś rzeczy bardzo odbiegających od tego co mówił pan Z. także bez spiny, może co?
Wydaję mi się, że te pytania może chociaż trochę pokazały na co zwracać uwagę.

Post został pochwalony 0 razy